Genel

Herkesin herkese kızdığı, bağrışmaların ayyuka çıktığı bir devri yaşıyoruz. Bağıran kazanıyor misali. Trafikteki insanlar, kornalarla uyarmaya o da olmazsa aracında sakladığı sopa, levye ne bulduysa çözüm (!) arayışı içerisinde.

“O seni yetim bulup barındırmadı mı? Seni yol bilmez halde bulup yol göstermedi mi? Ve seni yoksul bulup zengin etmedi mi? O halde sakın yetimi ezme! El açıp isteyeni de sakın boş çevirme!”

Sâdi Şirâzî’den anlatılan bir hikâye vardır: “Bir kimsenin evinin tavanında eşek arıları yuva yapmışlardı. Ev sahibi bunun neticesinden korkarak, bunların yuvalarını dağıtmak istedi. Karısı razı olmadı: “ Zavallı hayvancıklardan ne istiyorsun? Yuvalarını dağıtma” dedi. Bir gün adam işine gitti. Arılar kadının üzerine hücum ile onu soktular. Kadın dört tarafa koşuyor, sokaklara fırlıyor, ölüyorum diye feryat ediyordu.

Benim de ilgiyle izlediğim ender programlardan birisidir “Kim Milyoner Olmak İster” bilgi yarışması. Bu yarışmaya geçen günlerde bir gencimiz katıldı.

Son yıllarda her şeyi ve her şeyimizi harcamaya başladık. Harcamada sınır tanımaz olduk. Parayı harcadık, doğayı harcadık, dünyayı harcadık ama en kötüsü de insanlığımızı, vefayı, değerlerimizi de harcamaya başladık.